Vriendelijke Japanners, Vuurwerk & Onsen

Eergisteren weer naar karateles geweest. Yukari deed die dag ook mee en wij waren lopende gekomen. Een vrouw en haar man die ook mee hadden gedaan met de les boden ons aan ons met de auto terug te brengen. Eenmaal in de auto vroegen ze of wij honger hadden en namen ons mee naar een noodles restaurant. Het restaurant was in een complex met voormalige samoerai woningen en oefenplaatsen tegenover het kasteel.

We aten ook in zo'n gebouw en ze bestelden van alles om samen te delen en lieten mij van alles wat proeven. Ik vond die noodles erg lekker en er was eigenlijk niets dat ik niet lekker vond. Het lekkerst vond ik de noodle soep en de gefrituurde groenten.

Daarna namen ze ons mee naar een ander restaurantje in hetzelfde complex om een toetje te eten. Het toetje was ijs, gestampte zoete rode bonen, van die bolletjes tot een kwabje gekookte rijst en een soort pudding van Japanse groene thee. De thee pudding was heel erg bitter maar toch best te doen omdat de rest zoet was. Bovendien was de smaak best lekker.

Daarna gingen we weer de auto in en zouden ze mij Japanse kaligrafie leren. Ze namen ons mee naar hun huis, de vrouw, Mariko, was o.a. kaligrafieleerares. Verder schreef ze ook essays, geloof ik. De man had een winkel die achter aan de tuin met het huis verbonden was. Een tuin is in Japan trouwens erg zeldzaam. Tussen het huis en de achteringang van de winkel was een binnenplaatsje en daarin was een tuin. De man liet ons de winkele zien. Toen we terug kwamen had Mariko alles al klaar gezet om kaligrafie te doen, incl zojuist uit de winkel van haar man gehaald speciaal papier.

Ze vroeg aan ons welke karakters ik al kende en deed die dan voor. Ik moest ze dan een aantal keer na doen en dan hielp ze me met wat beter kon. Het was best een hele opstelling. Er waren 3 verschillende kwasten, speciaal inkt en speciaal papier. Maar het was echt supergaaf om te doen. Ik snapte helemaal niet waarom ze dit nou deden en voelde me ook een beetje opgelaten. Later zei Yukari dat ze erg aardig waren en het leuk vonden om mij wat typische Japanse dingen te laten zien. Ik heb geleerd Japan, Karate, berg, rivier, ingang, uitgang en mijn naam op 2 manier te schrijven. De mooiste heeft ze te drogen gelegd en liggen nu bij mij boven. Uiteindelijk ging ze een pakje blanco kaarten voor mij halen om Japans op te schrijven en misschien aan mijn vrienden te sturen. Dan vond ik super aardig, alleen weet ik niet of ik jullie nou echt blij kan maken met een zelfgemaakte kaart.

Ik vond het echt super bizar, maar wel heel leuk, om zo mee genomen te worden.

S'avonds gingen we in yukata(zomerkimomo) naar het vuurwerk kijken. Kenji, de broer van Yukari, had met zijn ouders die plek sinds 4 uur bezet gehouden zodat zij, en wij natuurlijk ook, het beste plekje hadden. Ik denk dat zo'n eenderde van de mensen in yukata waren, maar onze hele familie was in yukata. Het vuurwerk werd vanaf vlotten op het meer afgeschoten. Om het hele meer heen zaten mensen op kleedjes, soms al een hele dag lang, te wachten op het vuurwerk. Het vuurwerk duurde van 7 tot 8 uur, het is hier dan al donker. Om een uur of half zeven gaat hier plotseling het licht uit. Het vuurwerk van een soort show vanaf de vlotten. Ik zal nog foto's plaatsen.

Daarna gingen we met heel de familie uit eten. De verloofde van Yukari's zus, Suzuki (je noemt hier vrijwel iedereen bij de achternaam) was er ook. Dat vond iedereen heel leuk omdat hij voor zijn werk plotseling naar het noorden van Japan moest, daardoor was het huwelijk ook afgeblazen, en ze hem amper zagen. Ze deden weer van alles bestellen en samen delen. Er waren van de gefrituurde balletjes en die zagen er wel goed uit. Voor de zekerheid voor ik aan YUkari wat het was. Zij zei dat het chickenbone was, maar het waren 2 verschillende soorten en ik verstond chicken en bone. Dus ik was aangenaam verrast kip te kunnen eten, pakte zo'n bolletje, stopte hem in mijn mond en kwam er achter dat ik een bolletje kraakbeen aan het kauwen was. Even een teleurstelling. Het was echt heeeeeeeeeeeeel erg vies. Maar ik kon het natuurlijk niet voor de hele familie uitspugen. Volgende keer 2 x checken voor ik iets eet.

Gister ben ik naar een onsen geweest. Van die warme bronnen uit de vulkanen. Dat was echt super relax. Het water was heet en een soort van zacht. Voor het baden in de onsen moest je je trouwens eerst helemaal schoon maken. Na het baden zijn we naar een buffet geweest..... met CHOCOLADEFONTEIN! :D

Reacties

Reacties

Alida

Ik verheug me op dat kaartje met Japanse kaligrafie en op een foto van je in yukata!

Nina

Aah, gelukkig is er toch iemand geintereseerd in mijn kunstwerken! Dankje mam!

Rx

Wat doe je steeds leuke dingen! Goed te horen dat jullie daar gezellig veel en vaak eten, interessante cultuur!
Kun je trouwens eens nagaan wat de mogelijkheden zijn om de chocolade fontein mee naar huis te nemen?

Abel en Karin

We hebben even bekeken wat je allemaal gedaan hebt. Complimenten voor de opstelling van de site! Ik ben trouwens Karin, ik maak schoon bij je opa :) Help hem een handje;) Hebben net even een kastje voor de DVD`s in elkaar gezet. We hopen dat je verder nog een leuke vakantie hebt, en kijken uit naar meer verhalen!

Abel zonder Karin

Ik verheug me op dat kaartje met Japanse kaligrafie en op een foto van je in yukata!

(plakken en knippen lol)

Onsen is ook wel wat voor mij. Je naam op twee manieren schrijven...lief en ja..
Ik lees het wel je hebt heel veel plezier daar doorgaan zo

Oma

Ik heb met genoegen naar je fotos gekeken.Japan lijkt me een heel bizonder mooi land- met lieve mensen.Ik wens je nog veel plezier voor de rest van de vakantie veel liefs ook voor Yukari en James van Oma.

Belav en Alister

We genieten van al de mooie momenten die je meemaakt in Japan - James en Yukari zorgen goed voor je - liefs voor de hele familie van ons beiden.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!